Hatice Hocama,
Bazı öğretmenler sadece ders anlatmaz; yaşama dair en ağır cümleleri de kalbimize işler…
Hatice Hocam,
Belki bu mektubu size uzatırken başımı öne eğip biraz utanarak vereceğim, çünkü insan bazen gözlerinin içine bakamadığı kişilere daha çok şey biriktirirmiş içinde.
Siz benim için işte o kişilerdensiniz.
İnkılap Tarihi dersine ilk girdiğinizde sınıftaki herkesin sizi biraz çekinerek izlediğini hatırlıyorum. Sert duruşunuz, disiplininiz, zaman konusundaki hassasiyetiniz... Evet, dışarıdan bakıldığında çoğu kişi sizi “katı” olarak nitelendirirdi belki ama ben her zaman bunun ardında başka bir şey olduğunu hissettim.
Ben, sizin her sert bakışınızın arkasında saklanan yorgun ama dimdik duran bir kadını gördüm.
Hayatın üzerinize yüklediği ağırlıkları, kaleminizden dökülen satırlarda okudum. Siz sadece bir öğretmen değil, hayatını bu ülkenin çocuklarına adamış bir yol göstericisiniz.
Derslerde sadece tarihi değil, insan olmayı; vazgeçmemeyi; zamanla yarışmayı; kayıplardan sonra bile yola devam etmeyi öğrettiniz bize.
Sizin bana olan o sessiz desteğinizi, yüzüm düştüğünde dahi fark ettiğinizi ve bir bakışınızla beni toparlayışınızı unutmayacağım.
Siz beni gördünüz hocam;
birçok kişinin gözden kaçırdığı o karanlıkta kalan yanımı fark ettiniz. Ve pes etmeme izin vermediniz.
Belki çok gülmediniz, belki sınıfta kahkahalar atmadık sizinle ama ben biliyorum...
Siz hayatı fazla ciddiye aldığınızdan değil, hayat sizi ciddiye almaya mecbur bıraktığı için bu kadar güçlüydünüz.
Bu yüzden size minnettarım.
Çünkü ben artık size sadece inkılap öğretmenim demeyeceğim.
Siz, bana tarihten önce “tutunmayı” öğreten kişisiniz.
Ve ben bu hayatta biraz daha ayakta durabiliyorsam, bunda sizin payınız çok büyük.
Beni nasıl hatırlarsınız bilmiyorum. Ama ben sizi;
Disiplinin ardına gizlenmiş bir ömürlük güçle,
Her sözüyle içimize iz bırakan biri olarak
Ve en önemlisi… bir öğrencinin hayatına dokunmuş öğretmen olarak hatırlayacağım.
İyi ki sizin öğrenciniz olmuşum.
Sizin gibi öğretmenlere bu ülkenin çok ihtiyacı var.
Ve sizin gibi insanlar kolay kolay unutulmaz.
Hakkınızı helal edin hocam.
Siz hep hayatımın “ilham veren öğretmenler” sayfasında kalacaksınız.
(Ayşe B.)